Η δική σου τρυφερότητα θα τα φέρει και πάλι στα δέντρα.
Δάκρυα μη χαλνάς· όλοι ανήκουμε στην ανάσταση.
Από τη συλλογή «Θρίαμβος χρόνου», εκδ. Απόπειρα, 1997
Ἂν δὲ μοῦ ῾δινες τὴν ποίηση, Κύριε,
δὲ θἄχα τίποτα γιὰ νὰ ζήσω.
————————————————
Έτσι, την ώρα που με τόση αφέλεια γονάτισα, όλοι νόμισαν πως ήθελα να εκλιπαρήσω, ενώ απλώς ήταν φθινόπωρο...