Βασιλική Π. Δεδούση — Ελλάδα, «Γη του πυρός...»

Μαύρη Παρασκευή του 2007

Πατρίδα μας,

τα χαρακωμένα πρόσωπα
απ’ τις ανελέητες αχτίνες
στις λιόπυρες αρένες της Δήμητρας. 

Πατρίδα μας,
οι ρόζοι στα χέρια, 

π' απλώνονται
ανοιγμένα σε δέηση απόγνωσης.

Πατρίδα μας,
το κατακόκκινο πονεμένο βλέμμα
που αντιφεγγίζει τις παμφάγες φλόγες.

Πατρίδα μας, και ψυχή της,
οι στάχτες της ΜΑΝΑΣ
που καλύπτουν προστατευτικά
τα χαμομηλάκια της,
τα άνθια της ζωής της,
εκεί… εκεί…, στον ελαιώνα
του Μαρτυρίου....

Βασιλική Π. Δεδούση

πρώτη ανάρτηση

Mahmoud Darwish — Σ' αυτή τη γη - On this Land

Σ' αυτή τη γη υπάρχει κάτι που αξίζει να το ζήσεις 

Ο ερχομός του Απρίλη
Η μυρωδιά του ψωμιού την αυγή
Αυτά που λένε οι γυναίκες για τους άντρες
Τα γραπτά του Αισχύλου
Η αρχή του έρωτα

Το χορτάρι πάνω σε μια πέτρα
Μητέρες που ζουν με το σκοπό της φλογέρας
Και ο φόβος των κατακτητών για τη μνήμη
Σε αυτή τη γη υπάρχει κάτι που αξίζει να το ζήσεις
Το τέλος του Σεπτέμβρη
Μια γυναίκα που ανθίζει μετά τα σαράντα
Η ώρα του ήλιου στη φυλακή
Σύννεφα που σχηματίζουν πελώριες μορφές
Τα συνθήματα του λαού για κείνους που φεύγουν γελαστοί
και ο φόβος στα μάτια των τυράννων
Σε αυτή τη γη υπάρχει κάτι που αξίζει να το ζήσεις
Σε αυτή τη γη, την κόρη της γης
τη μάνα όλων των ξεκινημάτων
τη μάνα όλων των τελειωμών
Τη λέγαν Παλαιστίνη
Παλαιστίνη τη λένε ακόμα

On this Land 

We have on this land that which makes life worth living
We have on this land all of that which makes life worth living
April’s hesitation
The aroma of bread at dawn
A woman’s beseeching of men
The writings of Aeschylus
Love’s beginning
Moss on a stone
Mothers standing on a flute’s thread
And the invader’s fear of memories
We have on this land that which makes life worth living
September’s end
A woman leaving ‘forty’ behind
with all of her apricots
The hour of sunlight in prison
A cloud reflecting a swarm of creatures
A people’s applause for those who face their own erasure with a smile
And the tyrant’s fear of songs.
We have on this land all of that which makes life worth living
On this land
The lady of our land
The mother of all beginnings
And the mother of all ends
She was called Palestine
Her name later became Palestine
My lady….
Because you are my lady
I have all of that which makes life worth living.

Mahmoud Darwish

Νικηφόρος Βρεττάκος — Αυγουστιάτικος άνεμος

Είναι τόση η γαλήνη, που δεν ξέρω αν υπάρχουν
καρδιές χωριστές – τόσα μάτια, όσα βλέπουν
αυτή τη στιγμή: ζώα, ψάρια, φυτά και πουλιά

κι αδερφοί το στερέωμα, πάμφωτο, διάφανο, ανάμεσα
στην κάτασπρη γύρη του. 

                                    Νιώθω μέσα στο στήθος μου
την καρδιά μου νερό που χορεύει και νιώθω
σα να ‘μαι ένας διάττοντας που πέφτοντας στάθηκε
για λίγο μετέωρος και γύρισε πάλι, φωτεινός και
χαρούμενος,
προς τα πάνω. Ψυχή μου! Τι σε θέλω, ψυχή μου; Τι
κάθεσαι και
δε γίνεσαι μέλισσα; Δυο γραμμούλες φωτός,
δυο αστεράκια οι κεραίες σου – πέταξε, πρόλαβε, τρέξε,
ένα γύρο, δυο γύρους, τρεις γύρους, να φέρεις
φωτιά στην κυψέλη σου.
Ψυχή μου, χαρά μου, τι κάθεσαι μέλισσα;
Άνοιξαν όλα τα λουλούδια του σύμπαντος.

Από τη συλλογή "ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ", Τόμος 2ος, 

Εκδόσεις Θεμέλιο

Γιάννης Ρίτσος — Μεσημέρι Αυγούστου

Πίσω απ’ τις γρίλιες είναι το μεγάλο μεσημέρι.
Τα σκόρπια σπίτια κάτασπρα, κ’ ένα κόκκινο
κάτω απ’ το λόφο. Λίγο πιο πάνω, ξέρουμε,
είναι η μεγάλη ασβεστωμένη μάντρα. Από κει
κατεβαίνει η δροσιά προς τους ευκάλυπτους, κ’ ένα άρωμα
από σάπια ροδάκινα σωριασμένα στο δρόμο.

Άξαφνα τα τζιτζίκια σώπασαν. Δυο ηλιοκαμένα σώματα
στ’ άσπρα σεντόνια. Βγάλε και το δαχτυλίδι σου –
μου πιάνει ένα δικό μου χώρο στο μικρό σου δάχτυλο.

Γιάννης Ρίτσος, Ποιήματα, τ. 4ος, Εκδόσεις: Κέδρος