Στο Μάνο Κατράκη
Θα μιλήσουμε, θα διδάξουμε. Θα οδοιπορούμε
Και θα δίνουμε, διαρκώς, θα δίνουμε. Εμείς
ό,τι ήταν να μας δοθεί, Μάνο, στον κόσμο,
ερχόμενοι το είχαμε πάρει:
Δωρεά προς δωρεάν.Κι εμείς, σαν τη ρέουσα βροχή
και τον ρέοντα ήλιο, χωρίς
διακρίσεις και όρια
συντηρούμε τον κόσμο.
Ήρθαμε με ανοιχτή καρδιά.
Το αίμα μας, είναι ουρανός
Στο βιβλίο του “Ο διακεκριμένος πλανήτης” (1983), με χειρόγραφη αφιέρωση στον Παναγιώτη Κ., το “φίλο του”, έχει ένα ποίημα για το μεγάλο Κρητικό της υποκριτικής τέχνης, το Μάνο Κατράκη (1908-1984) που είχε “φύγει” 2 χρόνια πριν. Με τίτλο “Η δωρεά” (Στον Μάνο Κατράκη).
