Άνθρωποι που πέρασαν τη ζωή τους ψάχνοντας με τα μάτια τον
ορίζοντα.
Σφυρίγματα των τραίνων που σε πηγαίνουν πιο μακριά απ’ τα τραίνα.
 |
| Vincent Willem van Gogh - Τέσσερα κομμένα ηλιοτρόπια 1887 |
Εκείνη τη νύχτα, ήμουν κρυμμένος πίσω από την ντουλάπα,
αλλά γιατί να προβαίνω σε αποκαλύψεις, οι καιροί ήταν δύσκολοι:
επαναστάσεις, διαψεύσεις
κι άλλοτε συμβαίνουν γεγονότα που θυμάσαι ότι τα ξανάζησες – σε
ποιο όνειρο τάχα ή σε ποιαν
άλλη ζωή,
μικρές κάμαρες που περπάτησα πάνω – κάτω όλη την απεραντοσύνη
άδειοι μοναχικοί δρόμοι, όπου έζησα τις πιο ωραίες μου περιπέτειες
κι όταν κάποτε έρθει η ώρα ν’ απολογηθώ, θα 'χω μάρτυρες όλους
τους περαστικούς που στάθηκα
αμήχανος μπροστά τους,
μην έχοντας τι να πω. Λοιπόν, τι απέγιναν τα ωραία χρυσάνθεμα;
Πού πήγαν οι παλιές μέρες;
Άνθρωποι που πέρασαν τη ζωή τους ψάχνοντας με τα μάτια τον
ορίζοντα.
Σφυρίγματα των τραίνων που σε πηγαίνουν πιο μακριά απ’ τα
τραίνα.
Συλλογή: «ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ», 1990
Εκδόσεις Μετρονόμος, τόμος 3ος, σελ. 462
