Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2021

Οδυσσέας Ελύτης — Μπροστά στή ράχη τῆς Σέριφος

Μπροστά στή ράχη τῆς Σέριφος, ὅταν ἀνεβαίνει ὁ ἥλιος, τά πυροβόλα ὅλων τῶν μεγάλων κοσμοθεωριῶν παθαίνουν ἀφλογιστία. 
Ὁ νοῦς ξεπερνιέται ἀπό μερικά κύματα καί λίγες πέτρες - κάτι παράλογο ἴσως, παρ' ὅλα αὐτά ἰκανό νά φέρνει τόν ἄνθρωπο στίς πραγματικές του διαστάσεις. Ἐπειδή, τί ἄλλο θά τοῦ ἤτανε πιό χρήσιμο γιά νά ζήσει; Ἄν τοῦ ἀρέσει νά ξεκινᾶ λάθος, εἶναι γιατί δέν θέλει ν' ἀκούσει. Ἐρήμην του το Αἰγαῖο λέει καί ξαναλέει, ἐδῶ καί χιλιάδες χρόνια, μέ τό στόμα τοῦ φλοίσβου, σ' ἕνα μῆκος ἀκτῶν ἀπέραντο: αὐτός εἶσαι!
Ἐν Λευκῷ, Ἐκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ

Τάσος Λειβαδίτης — Παρομοιώσεις

Σαν τον ποιητή που σκίζει τα χειρόγραφά του και φεύγει για τον
   Ωκεανό
σαν τη γυναίκα που αφήνει την κουρτίνα να πέσει και ενδίδει
σαν ένα προάστιο πολύ μεγάλο για ένα ραχιτικό παιδί
σαν το θολό γέλιο του παρείσακτου σ' ένα σπίτι που γιορτάζει
σαν τους αλήτες που πετάνε μια πέτρα στον ουρανό
σαν αυτό που λέγαμε κάποτε «μια μεγάλη εποχή!»
σαν τα μικρά ραφτάδικα στις συνοικίες, όπου ντύνεται κανείς για
   να πεθάνει...


Από τη συλλογή «Εγχειρίδιο Ευθανασίας», 1979
Εκδόσεις Μετρονόμος, τόμος Γ' , σελ. 30