Ένα βράδυ καθώς φύσηξε απ' τ' ανοιχτό παράθυρο η κουρτίνα
ανέμισε λίγο κ’ ύστερα κάθισε στην άκρη της καρέκλας σαν ένας
φίλος που γυρίζει απ’ τ’ ανεπίστρεπτο.
ανέμισε λίγο κ’ ύστερα κάθισε στην άκρη της καρέκλας σαν ένας
φίλος που γυρίζει απ’ τ’ ανεπίστρεπτο.
 |
| Shine is a painting by Sharlene Schmidt |
Βέβαια δε θα μείνει πολύ.
Μόνο που ανησυχώ. Τα τελευταία χρόνια το σχέδιο της πόλης
αλλάζει γρήγορα και πώς θα μας βρίσκουνε σε λίγο οι νεκροί μας
φίλοι. Γιαυτό σε κάθε γωνιά πρέπει να βάλουμε κάποιο σημάδι:
μια συντροφιά παιδιών που τραγουδούν, ένα καφενείο με χαμηλω-
μένα φώτα ή ένα ρολόι θαμμένο στον κήπο. Αν και αυτοί ξέρουν
τώρα την ώρα. Ησυχία!
Μόνο που ανησυχώ. Τα τελευταία χρόνια το σχέδιο της πόλης
αλλάζει γρήγορα και πώς θα μας βρίσκουνε σε λίγο οι νεκροί μας
φίλοι. Γιαυτό σε κάθε γωνιά πρέπει να βάλουμε κάποιο σημάδι:
μια συντροφιά παιδιών που τραγουδούν, ένα καφενείο με χαμηλω-
μένα φώτα ή ένα ρολόι θαμμένο στον κήπο. Αν και αυτοί ξέρουν
τώρα την ώρα. Ησυχία!
Συλλογή: «ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ - Α», 1990
Εκδόσεις Μετρονόμος, τόμος 3ος, σελ. 446
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου