Τάσος Λειβαδίτης — Ἐκμυστηρεύσεις «Καί μιά μέρα θέλω νά γράψουν στόν τάφο μου: ἔζησε στά σύνορα μιᾶς ἀκαθόριστης ἡλικίας καί πέθανε γιά πράγματα μακρινά πού εἶδε κάποτε σ’ ἓνα ἀβέβαιο όνειρο.»

Hans Andersen’s Dreams by Anne and Janet Grahame Johnstone

   Μιά νύχτα καθώς κοιταζόμουν στόν καθρέφτη τρόμαξα, «κι ἄν

δῶ μέσα τόν ἄλλον;» σκέφτηκα, γιατί εἶναι ἀλήθεια πώς ὑπῆρχε

μιά συγκεχυμένη ἱστορία γύρω ἀπ' τό ἄτομό μου, λέγαν πολλά,

τι νά πρωτοπιστέψεις; Καί συχνά ἰσχυρίζονταν ὅτι παραμιλάω

ἐνῶ ἁπλῶς κουβέντιαζα μ' αὐτόν πού κρύβεται μές στίς σκιές.

   Τέλος τά χρόνια πέρασαν, ἐγώ χάθηκα σέ δύσκολους δρόμους,

κοιμήθηκα σέ βρώμικα δωμάτια καί τό πρωί ἅπλωσα τά σεντόνια

στό παράθυρο σέ μιά παράδοση ἄνευ ὅρων.  Καί θυμᾶμαι παιδί πού

ἐκμυστηρευόμουν τά βράδια στή μητέρα πώς στό σχολειό, στό ἴδιο 

θρανίο, καθόμουν μ' ἕναν ἄγγελο.

   Καί μιά μέρα θέλω νά γράψουν στόν τάφο μου: ἔζησε στά σύνο-

ρα μιᾶς ἀκαθόριστης ἡλικίας καί πέθανε γιά πράγματα μακρινά

πού εἶδε κάποτε σ' ἕνα ἀβέβαιο όνειρο.

Από τη συλλογή «Τα χειρόγραφα του Φθινοπώρου» Α 

Εκδόσεις Μετρονόμος, τόμος 3ος, σελ. 432