«Κι ἐγώ, ὁ ἠλίθιος, ἀποροῦσα πού καμμιά φορά σφύριζε τόσο ἀμέριμνα.»
Καθώς περπατούσαμε στόν ἔρημο δρόμο, ἄνοιξε τό σακάκι του Καί μοῦ ’δειξε τό παιδικό του πρόσωπο «σαράντα χρόνια τώρα καί
δέν μπορῶ νά τό ἀποχωριστῶ» εἶπε - «ἐνῶ ἔπρεπε νά τό
’χω θάψει».
Κι ἐγώ, ὁ ἠλίθιος, ἀποροῦσα πού καμμιά φορά σφύριζε τόσο
ἀμέριμνα.
Από την συλλογή "Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου", Β (1990)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου