Κι αν είναι να μ' αγαπάς
να μ' αγαπάς μόνο για την Αγάπη.
Μην πεις την αγαπώ για το χαμόγελο της
για το βαθύ το βλέμμα της
τον ευγενικό της τρόπο να μιλά ...
για τις ιδέες της…
που συμφωνούν με τις δικές μου
και που μια μέρα μου 'δωσαν γαλήνη.
Όλα αυτά μπορεί να φέρουν αγάπη,
μπορεί όμως ν' αλλάξουν μέσα μου
ή ν' αλλάξουν για σένα ...
κι αν γεννήθηκε γι' αυτό η αγάπη,
μπορεί ν' αλλάξει κι αυτή ...
Μην μ' αγαπήσεις από λύπηση,
που σταματά τα δάκρυα.
Μπορεί να ξεχάσει το κλάμα,
μια καρδιά που βρήκε παρηγοριά
και να χάσει έτσι την αγάπη σου.
Αλλά Αγάπα με ... μόνο από Αγάπη
που θα μεγαλώνει μέσα σου...
σε μια παντοτινή Αγάπη!
If thou must love me... (Sonnet 14)
Elizabeth Barrett Browning, 1806 - 1861
If thou must love me, let it be for nought
Except for love’s sake only.
Do not say, “I love her for her smile—her look—her way
Of speaking gently,—for a trick of thought
That falls in well with mine, and certes brought
A sense of pleasant ease on such a day”—
For these things in themselves, Belovèd, may
Be changed, or change for thee—and love, so wrought,
May be unwrought so. Neither love me for
Thine own dear pity’s wiping my cheeks dry:
A creature might forget to weep, who bore
Thy comfort long, and lose thy love thereby!
But love me for love’s sake, that evermore
Thou mayst love on, through love’s eternity.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου