Τάσος Λειβαδίτης - Την πόρτα ανοίγω το βράδυ

Να βρούνε γωνιά ν' ακουμπήσουν,
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα 'ρθει συντροφιά κι ο Χριστός.

Την πόρτα ανοίγω το βράδυ,
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να 'ρθούνε, να βρουν συντροφιά.

Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.

Να βρούνε γωνιά ν' ακουμπήσουν,
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα 'ρθει συντροφιά κι ο Χριστός.

I set the door open in the evening 

I hold the lamp up high 

so that all those who grieve in the world can see 

can come and find company 

find the table laid
a jug of water for grief to drink
and among us there will be standing
like our brother, the pain of the world

find a corner to lean into 

a stool for the blind man to sit
and there, while we are talking
into our company, Christ too will come.

Helen Agnadopoulou