Ἂν δὲ μοῦ ῾δινες τὴν ποίηση, Κύριε,
δὲ θἄχα τίποτα γιὰ νὰ ζήσω.
————————————————
Έτσι, την ώρα που με τόση αφέλεια γονάτισα, όλοι νόμισαν πως ήθελα να εκλιπαρήσω, ενώ απλώς ήταν φθινόπωρο...
Σελίδες
▼
Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 2023
Νικηφόρος Βρεττάκος — Δειλινά
Τα βήματα του φθινοπώρου αντήχησαν νωρίς, κι είπε με πίκρα η αδελφή μου:
«Η νυχτερινή βροχή τα ρόδα μας τα μάδησε, αδελφούλη μου, και τώρα;» Ένα βιβλίο ρομαντικό θα συλλογίστηκε… Μα εγώ αναμέτρησα στο νου μου τις ιστορίες γύρω απ' αυτά τα ρόδα που πεθάνανε στη φύση ανάμεσα και στην καρδιά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου