Οδυσσέας Ελύτης — Μπροστά στή ράχη τῆς Σέριφος

Μπροστά στή ράχη τῆς Σέριφος, ὅταν ἀνεβαίνει ὁ ἥλιος, τά πυροβόλα ὅλων τῶν μεγάλων κοσμοθεωριῶν παθαίνουν ἀφλογιστία. 

Ὁ νοῦς ξεπερνιέται ἀπό μερικά κύματα καί λίγες πέτρες - κάτι παράλογο ἴσως, παρ' ὅλα αὐτά ἰκανό νά φέρνει τόν ἄνθρωπο στίς πραγματικές του διαστάσεις. Ἐπειδή, τί ἄλλο θά τοῦ ἤτανε πιό χρήσιμο γιά νά ζήσει; Ἄν τοῦ ἀρέσει νά ξεκινᾶ λάθος, εἶναι γιατί δέν θέλει ν' ἀκούσει. Ἐρήμην του το Αἰγαῖο λέει καί ξαναλέει, ἐδῶ καί χιλιάδες χρόνια, μέ τό στόμα τοῦ φλοίσβου, σ' ἕνα μῆκος ἀκτῶν ἀπέραντο: αὐτός εἶσαι!

Ἐν Λευκῷ, Ἐκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ