Γιάννης Ρίτσος — Εαρινή Συμφωνία XIX / Μέσ' απ' το βλέμμα σου/αγαπημένη/κοιτάω τον κόσμο

Pierre Auguste Cot (1837 - 1883) Le Printemps

Η εσπέρα γέρνει.
Μια δέσμη ρόδα
στα μαλλιά σου.
Ανάλαφρη, ανάλαφρη.
Γέρνει.
Κοιτάω τις ώρες
φωτεινές
να διαλύονται στα βάθη
του προσώπου σου.

Ένα χελιδόνι
μέσα στο δείλι
φωνάζει.
Δυο άνθρωποι.
Ο ίσκιος τους στο δρόμο.
Δεν προσέχουμε.
Μια μικρή λάμψη
γυρεύει ακρόαση.
Δεν είμαστε εδώ.

Έξω απ' τα χέρια μας
δεν είναι τίποτα
τίποτα.

Η γύρη του φιλιού μας
προετοιμάζεται
με τις ανταύγιες των πραγμάτων.
Ωραία που ριγούν
πυκνώνουν
πάνω στη σάρκα σου.

Μέσ' απ' το βλέμμα σου
αγαπημένη
κοιτάω
το κόσμο.

Κι η εσπέρα
θεραπαινίδα της αγάπης
κορυφώνει τα μύρα των μαλλιών σου
ραντίζει με ρόδα την κλίνη μας.

Η νύχτα ωριμάζει το άπειρο
ν' ανθίσει στο αίμα μας.
Ένας διάττων θα διαγράψει
τον σπασμό μας.

Πόσο καινούργια η σκιά
στην καινούργιαν αφή μας.

Δεν ξέρω πια να τραγουδώ.
Σου ανήκω.
Η ζωή μου ανήκει.