Συχνά, θυμάμαι, οι μεγάλοι, όταν ήμουν παιδί, μιλούσαν για τομέλλον μου. Αυτό γινόταν συνήθως στο τραπέζι. Αλλά εγώ ούτε
τους πρόσεχα, ακούγοντας ένα πουλί έξω στο δέντρο. Ίσως γι' αυτό το μέλλον μου άργησε τόσο πολύ: ήταν τόσο ανα-
ρίθμητα τα πουλιά και τα δέντρα.
Από τη συλλογή «Εγχειρίδιο Ευθανασίας», 1979
Εκδόσεις Μετρονόμος, τόμος Γ' , σελ. 22