Θα πενθώ πάντα — μ' ακούς; — για σένα,
μόνος, στον Παράδεισο
Θα γυρίσει αλλού τις χαρακιές
Της παλάμης, η Μοίρα, σαν κλειδούχος
Μιά στιγμή θα συγκατατεθεί ο Καιρός
Πώς αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι
Θα παραστήσει ο ουρανός τα σωθικά μας
Και θα χτυπήσει τον κόσμο η αθωότητα
Με το δριμύ του μαύρου του θανάτου.
I will always mourn — do you hear me? — for you,
alone, in heaven
The Fate will turn away the furrows of
The palm, like the keeper of the keys
Sometime the Time will consent
How else, since people are loved
The sky will represent our entrails
And the innocence will hit the world
With the scythe of the black death
μόνος, στον Παράδεισο
Θα γυρίσει αλλού τις χαρακιές
Της παλάμης, η Μοίρα, σαν κλειδούχος
Μιά στιγμή θα συγκατατεθεί ο Καιρός
 |
| Andre Kohn - The Kiss |
Θα παραστήσει ο ουρανός τα σωθικά μας
Και θα χτυπήσει τον κόσμο η αθωότητα
Με το δριμύ του μαύρου του θανάτου.
 |
| “Saint Marks Square in October” |
I will always mourn — do you hear me? — for you,
alone, in heaven
The Fate will turn away the furrows of
The palm, like the keeper of the keys
Sometime the Time will consent
How else, since people are loved
The sky will represent our entrails
And the innocence will hit the world
With the scythe of the black death