Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Οδυσσέας Ελύτης: ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ - ΤΑ ΠΑΘΗ Β,α — Στον αιθέρα ερίζοντας * ανέβηκαν κι ένιωσα / Πως για σένα τα αίματα * για σένα τα δάκρυα



Στον πηλό το στόμα

*

μου ακόμη και σε ονόμαζε

Ρόδινο νεογνό

*

στικτή πρώτη δροσιά

.Κι από τότε σου πλάθε

*

βαθιά στα χαράματα

Τη γραμμή των χειλιών

*

και τον καπνό της κόμης

Την άρθρωση σου 'δινε

*

και το λάμδα το έψιλον

Την αέρινη άσφαλτη

*

περπατηξιά

Κι απ' την ίδια εκείνη

*

στιγμή μέσα μου ανοίγοντας

Άγνωστη φυλακή

*

φαιά κι άσπρα πουλιά

Στον αιθέρα ερίζοντας

*

ανέβηκαν κι ένιωσα

Πως για σένα τα αίματα

*

για σένα τα δάκρυα

Στους αιώνες το πάλεμα

*

το φριχτό και το υπέροχο

Η σαγήνη για σένα και

*

η ομορφιά

Στα πνευστά των δέντρων

*

και κρούοντας ο πυρρίχιος

Δόρατα και σπαθιά

*

να λες άκουσα Εσύ

Μυστικά προστάγματα

*

και παρθενοβίωτα

Με την έκλαμψη πράσινων

*

αστέρων λόγια

Και πάνω απ' την άβυσσο

*

αιωρούμενη γνώρισα

ΤΟΥ ΣΠΑΘΙΟΥ ΣΟΥ ΤΗΝ ΚΟΨΗ

*

ΤΗΝ ΤΡΟΜΕΡΗ!