Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016

Γιάννης Ρίτσος — Η Κυρά των Αμπελιών XXIII
... κι ακούμε πέρα από τον κάμπο σα χελιδονοτιτίβισμα
το στρίμωγμα των σταφυλιών που κουτουλιούνται μες στ' αγιάζι

Το σπίτι είναι ήσυχο, βαθύ, σαν Επιτάφιος το Μεγάλο Σάββατο.
Βουβά-βουβά. Λείπει το σώμα Του. Τ' αστέρια λυώνουν το κερί
.... τους το ξημέρωμα.
Έξω στο δρόμο πατημένα πορτοκαλάνθια.
Και μέσα εδώ, στον τοίχο κρεμασμένα σταυρωτά το καριοφίλι
.... κ' η φλογέρα.

Index of Oil Painting Masterpieces on Canvas 
Knight Daniel Ridgway, USA 1839-1924
Κυρά των Αμπελιών, μυρίζει ακόμα η αμασκάλη σου καμένο
.... πεύκο και θυμάρι.
Μες στο σεντούκι το χαρτί του Μακρυγιάννη τρίζει σαν την πε-
.... ταλούδα στο κουκούλι
κι ακούμε πέρα από τον κάμπο σα χελιδονοτιτίβισμα
το στρίμωγμα των σταφυλιών που κουτουλιούνται μες στ' αγιάζι
κι ακούμε κάτου στο γιαλό ν' ανηφορίζει ο αχινός στο γόνατο
.... της άνοιξης.

Ακόμα η στράτα σκοτεινή. Κράτα, Κυρά, τη σπάθα ακόμη ξε-
.... κλειδώνοντας τις νύχτες μας.
Θύμιαζε με μπαρούτι τα κονίσματα. Δεν ήρθε ακόμα η ώρα.
Γύρω απ' τα δέντρα κουλουριάζεται η σιωπή σα ναρκωμένο φίδι.
Τύλιχ'το τ' άσπρο σπίτι μας τρεις γύρους σπάγγο με κερί αλειμ-
.... μένο της ειρήνης
ν' ακούσουμε τη βουή της περασμένης τρικυμίας τραγουδισμένη 
.... απ' τα κοχύλια της ταζέρας
ν' ακούσουμε τ' αδράχτι της γιαγιάς να βουίζει σα χρυσόμυγα
.... στο φωτισμένο τζάμι
κ' έτσι ξεσφίγγοντας τα δάχτυλα να σε χαϊδέψουμε στο στόμα
.... της φλογέρας.

ακούστε τον ποιητή να το απαγγέλει εδώ